Najważniejsze zmiany w przepisach kodeksu pracy:
1) Ograniczenie katalogu umów o pracę do trzech rodzajów: na czas określony, na czas określony oraz na okres próbny. Zlikwidowane zostały umowy na czas wykonania określonej pracy oraz umowy na zastępstwo;
2) Ograniczenie maksymalnego okresu zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony do 33 miesięcy przy jednoczesnym ograniczeniu liczby zawieranych umów do trzech. Zawarcie umowy o pracę na czas określony z naruszeniem tych restrykcji jest równoznaczne z zatrudnieniem pracownika na czas nieokreślony;
3) Okoliczności szczególne wyłączające zastosowanie ustawowych ograniczeń dotyczących zatrudniania na podstawie umów o pracę na czas określony;
4) Zasady ustalania okresów wypowiedzenia umów o pracę na czas określony, analogiczne jak przy wypowiedzeniu umów na czas nieokreślony, tj. uzależniając długość okresu wypowiedzenia od stażu pracy pracownika u danego pracodawcy;
5) Zasady ponownego zawierania umów o pracę na okres próbny. W świetle znowelizowanych przepisów taka umowa może być ponownie zawarta, jeżeli pracownik ma zostać zatrudniony przy wykonywaniu innej pracy, a także po upływie trzech lat od rozwiązania poprzedniej umowy, również wtedy, gdy ma wykonywać taką samą pracę;
6) Uprawnienie pracodawcy do jednostronnego zwolnienia pracownika z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia. Dotychczas była taka możliwość, jednak wyłącznie za zgodą pracownika.